Het kan handig zijn om, voor jezelf en anderen, je planten of ingezaaide grond te markeren. Daarvoor kun je prachtige labels kopen, waarvan ik er hier een paar laat zien. Maar er zijn denk ik ook ongeveer honderd manieren om het anders te doen, en een heel aantal daarvan hoeven niets te kosten. Hierbij wat inspiratie.
Markering in de vollegrond
Deze gele plastic stekers zie je veel. Ik vind ze kwetsbaar. Als je ze gebruikt: niet te dicht bij het pad. Anders geef je ze zó per ongeluk een schopje.
De zwarte variant van dezelfde steker, met witte stift. Mooier dan de gele.
Doe het zelf: gelamineerde A4’s of A5’s. Zorg voor een brede rand waar je je nietjes of punaises in kan prikken. Als je door het papier prikt, kan er vocht bij komen, en wordt het snel lelijk. Hier simpel aan een wasknijper bevestigd en in de boom gehangen (Het waaide niet, die dag).
Voor zulke gelamineerde bordjes kun je ook gegalvaniseerde standaards kopen, bij Avemo. Stevig en niet heel windgevoelig. Bij een systeem waar het bordje maar aan één kant ingeklemd is, waait het te makkelijk weg.
Bij de evolutietuin van het Polderpad hebben we eerst wilgenstokken gebruikt. Met zakmes de bast er af halen geeft een mooi blank schrijfvlak. Het verkleurt wel in de loop van het seizoen, elk jaar opnieuw maken, of minstens opnieuw schrijven.
Later zijn voor de evolutietuin deze chique keramische bordjes gemaakt, onder leiding van Odette Frijters. Gaan al een paar jaar mee, niks veranderd.
De gele houten ‘steeketiketten’ van Pelana Houtwaren gebruik ik graag. In verschillende lengtes verkrijgbaar. Heel duidelijk en makkelijk te gebruiken, al verkleurt ook dit in de loop van de tijd. Wil je er veel, dan bij Pelana bestellen. Kleinere aantallen bij Hortinow.
Bij het Vrij Groen Kerstbomenasiel krijgt elke boom een nummer. We knippen oude spijkerbroeken in reepjes om lintjes te maken. Gaat een jaar mee. Het loont ook om een dure stift (Edding of zo) te kopen, bijft je tekst langer staan. Textielstift heeft de voorkeur boven gewone watervaste stift, ook op hout.
Terracotta potje staat mooi en is goed te beschrijven.
Om een heel bed planten te markeren, kun je een tegel mozaieken.
Latjes en plankjes in alle maten kun je creatief verwerken. Hier palletplankjes als richtingaanwijzer, beschilderd met acrylverf door leerlingen van het Rijnlands Lyceum, tijdens een maatschappelijke stage. Maar het kan ook een slagje kleiner.
Ooit geprobeerd maar bevalt niet: 1. Bamboestokken, maar als ze grijs worden is het contrast met de tekst maar matig. 2. Je A5-je oprollen en in een fles stoppen, waar hij weer uitrolt en leesbaaar is achter het glas. Zet de fles dan omgekeerd op een stok. De tekst blijft droog, maar het is veel gedoe en de leesbaarheid valt tegen.
Ook nog elders gezien: lamellen van kapotte luxaflex, goed beschrijfbaar met watervaste stift. Houten wasknijpers om op te schrijven, boven de planten uit laten steken aan een bamboestok.
Markering bij potten
Ook hier zijn de houten steeketiketten van Pelana prima. de kleinste zijn 10 cm lang, 1,7 breed. Op de foto 30 bij 3,7 cm.
Dit is mijn favoriet: zwaardschedes liggen vaak bij duizenden op het strand. Zout er afspoelen, prima steker.
Links weer zo’n knapperig geel bordje, nu een kleintje. Rechts een onverwoestbaar reepje bruine plastic bloempot. Voor de moestuinbak aan de kleine kant, in een pot prima. Ook kwarkbekers etc. zijn in repen te knippen.
Overigens, je kunt van bloempotten ook leuke oortjes knippen. Met een klein potje gecombineerd heb je een gezellige paashaas, beer, poes of hond.
